Organizm utrzymuje kontakt z otoczeniem dzięki narządom zmysłów: wzroku, słuchu i równowagi, węchu, smaku, dotyku. Każdy z nich jest przystosowany do odbierania innego rodzaju informacji, tzw. bodźców. Narządy zmysłów pod wpływem bodźców odbieranych przez komórki zmysłowe (receptory) wytwarzają impulsy elektryczne, których interpretacja zachodzi w korze mózgowej. Na zajęciach chemiczno- fizycznych wykorzystaliśmy  nasze zmysły smaku i węchu które są odpowiedzialne za odbiór bodźców chemicznych, by ocenić czy narządy tych zmysłów współpracują ze sobą w odczuwaniu smaku spożywanych potraw. Na początek uczniowie dowiedzieli się , iż zmysł węchu stanowią komórki zmysłowe w nabłonku węchowym jamy nosowej, natomiast głównym narządem smaku jest język, na powierzchni którego widać drobne uwypuklenia zwane brodawkami smakowymi. Każda z nich zawiera ok. 200 kubków smakowych. Pojedynczy kubek smakowy to skupisko zmysłowych komórek smakowych, reagujących jedynie na cząsteczki związków chemicznych rozpuszczonych w ślinie jamy ustnej. Każda komórka smakowa ma zdolność do reagowania tylko na jeden z 5 podstawowych smaków: słodki, słony, kwaśny, gorzki oraz umami (mięsny). Smak umami został wyróżniony dopiero w 2001 r. Receptory umami komórek smakowych, wrażliwych na pokarm mięsny, reagują m.in. także na glutaminian sodu, związek chemiczny dodawany do potraw dla polepszenia smaku. W trakcie zajęć eksperymentowaliśmy na różne sposoby, wyłaczając zmysł węchu ( zatykaliśmy nos) i wzroku ( zakrywaliśmy oczy) lub tylko wzroku i okazało się że, narządy zmysłów smaku i powonienia współpracują ze sobą w odczuwaniu smaku spożywanych potraw.Pełnią także niezwykle ważną dla organizmu funkcję ochronną, gdyż informują o niebezpiecznych substancjach obecnych w środowisku.